3/30/2012

Litta, onze vriendelijke mix-meisje

Litta is nog net geen jaar oud maar is nu al in de steek gelaten en heeft meegemaakt dat haar hele familie naar Scooby is gekomen en een thuis heeft gevonden – behalve zij want zij is nog steeds niet geadopteerd. Wat de reden daarvoor is? Misschien omdat ze een zwarte hond is en  in eerste instantie niet zo opvalt. In ieder geval ligt het niet aan haar, het is een ontzettende lieverd.
Litta is in mei 2010 geboren. Haar moeder was een prachtige elegante Pointer, en we denken dat haar vader een stevige labrador moet zijn geweest. De twee waren trotse ouders van een nest mooie, grappige en ondeugende puppies, die niemand eerst wilde, dus Litta en haar familie (alleen pa was er niet bij) kwam naar onze opvang.
De paddock ingaan en foto’s proberen te nemen van deze groep deugnieten werd haast een  Olympische sport, want in de weken na hun aankomst groeiden de kleintjes met een onwaarschijnlijke snelheid. Ze wilden natuurlijk ook allemaal gedag komen zeggen, liefst tegelijk, sprongen rond, speelden en renden achter elkaar aan, maar zelfs toen was Litta degene die niet gelijk stond te pushen om vooraan te staan. Ze zat liever in het zonnetje, of wachtte gewoon tot haar broertjes en zusjes gekalmeerd waren en weer hun eigen dingen gingen doen, voor ze naar voren kwam om haar dagelijkse dosis knuffels in ontvangst te nemen.

Ze is nu zo’n beetje uitgegroeid en een prachtige hond geworden, heel aanhankelijk, sterk, speels maar tegelijkertijd met een erg kalm karakter. Ze kan het goed vinden met andere honden, en vindt het zelfs niet erg als die haar een beetje uitdagen. Nog een pluspunt is dat ze goed aan de lijn kan lopen en ook nog eens goed met katten overweg kan.
Als er bezoek komt, wordt dit meisje altijd heel blij. Ze loopt naar hen toe, blij kwispelend met haar staart en ze vindt het heerlijk om geknuffeld te worden. Ze drukt zich tegen je aan en wil het liefst in je kruipen. En als het aan haar lag, deed ze dat het liefst de hele dag door!
Het is duidelijk dat ze menselijke aandacht nodig heeft. Dat is duidelijk te zien en ze zal zich waarschijnlijk afvragen of ze misschien iets fout doet en waarom zij  achter blijft en de andere honden om haar heen geadopteerd worden.
Het enige wat we kunnen zeggen is “ je doet niets fout Litta!”  Ze heeft alleen iemand nodig die verder kijkt, die ziet hoe haar prachtige vacht glanst in de zon en dat bij haar de schoonheid juist ook aan de binnenkant zit. We hopen dat die speciale persoon snel verliefd wordt op Litta, want in haar korte leven heeft ze alleen nog maar een dierenopvang meegemaakt, en dit moet veranderen, liever vandaag dan morgen!

3/29/2012

Manifestaties tegen mishandeling van dieren door heel Spanje op zondag 25 maart 2012

Afgelopen zondag 25 maart 2012 werden er door heel Spanje manifestaties georganiseerd tegen het mishandelen van dieren
en voor het verzwaren van de daarvoor opgelegde straffen.
In Valladolid ook en wel ´s avonds tussen 7 en half 9 wat met de kersverse zomertijd mooi uitkwam omdat het dus een uur langer licht bleef.
Vorig jaar was de belangstelling niet zo heel erg groot en men was dus een beetje zenuwachtig, of beter gezegd: gespannen
om te zien of het dit jaar beter zou zijn. En dat was het. Schatte men het aantal belangstellenden vorig jaar op ong. 50 personen,
volgens de krant waren er dit jaar ong. 250 aanwezigen, behoorlijke winst dus. En gelukkig maar want van het mishandelen van
dieren weten ze in Spanje alles af. Denk alleen maar aan de jachthonden, galgos b.v. en de stieren en als er niets tegen ondernomen wordt, zal het nog eeuwen zo doorgaan hoogstwaarschijnlijk.
Er werden door verschillende dierenbeschermingsorganisaties manifesten voorgelezen, er werden leuzen gescandeerd waar iedereen
aan meedeed, er was een altaar met brandende kaarsen ingericht ter nagedachtenis aan alle onschuldige dieren die door mishandeling
om het leven zijn gekomen hetgeen zeer emotineel was om te zien.





Ook stonden er heel veel mensen met protestborden, o.a. een hele grote betreffende Tordesillas, een dorp waar elk jaar vanwege een `feest` een stier op de meest gruwelijke wijze d.m.v. lansen in hem te gooien levend word geslacht, afschuwelijk, te afgrijselijk voor woorden hoe mensen hier plezier aan kunnen beleven maar toch, ook al leven we in de 21e eeuw, vind deze moordpartij nog elk jaar plaats met toestemming van de overheid.

Deze laatste doet weinig tot niets aan dierenkwelling zodat het vaak gevaarlijker is om dieren te proberen te helpen, dan om ze te mishandelen en/of ze te vermoorden, dan weet niemand niets en er kraait geen haan naar.
Vanuit de pers werd er ook aandacht aan besteed en omdat het door heel Spanje plaatsvond mag men er vanuit gaan, dat de stem van
degenen zonder stem gehoord is maar laten we vooral hopen dat er naar geluisterd word, dat is voor hen het allerbelangrijkste.
Maar zonder twijfel: tot volgend jaar!!

Cobie








3/27/2012

Elise – gedumpt om in te laten slapen

Ons Galgo-mix meisje had geen gemakkelijke start in het leven. Ze was eigendom van een stierenvechter en op een dag besloot die haar en een andere galga bij een asiel te dumpen, waar ze ze zouden laten inslapen. Dus beide honden wachtten wanhopig op een wonder.
En gelukkig.. dat wonder geschiedde. Scooby ontdekte Elise en haar maatje in het asiel en brachten haar naar onze Residencia in Valladolid waar ze allebei eerst een beetje konden bijkomen van de schok. Het andere galgomeisje is al gereserveerd en hoopt snel bij haar eigen familie te kunnen zien. Maar Elise wacht nog steeds. Inmiddels is ze verplaatst naar het Scooby tehuis in Medina waar ze in een grote paddock verblijft met genoeg galgo vriendjes om mee te kunnen spelen.


Onze "kleine" schoonheid heeft een hele speciale uitstraling en ze raakt je recht in je hart. Het is een zachtaardig meisje dat gek op mensen is maar niet direct op je af durft te rennen, zoals de meeste andere honden wel doen. Elise verovert je hart op de langzame manier, legt haar koppie op je hand, kijkt je aan en je smelt vanzelf. We denken dat , in een liefhebbend thuis, ze vanzelf zal veranderen in een knuffelmonster en de hele familie rond haar kleine vinger zal winden, want het is duidelijk dat ze hunkert naar liefde.

Elise is wel opvallend, je merkt haar op zodra je de paddock binnen komt want ze is een extra mooie Galgo mix. Ze heeft de maat en de vorm van een Galgo maar alles aan haar is wat steviger dan bij een “normale” Galgo. Ze heeft vooral een prachtige vacht,  dik en lang haar, met witte voetjes en een wit stukje aan het eind van haar staart. En daarbij nog twee schattige wollige oortjes .. en zie hier, een droom van een hond!!

Ja, en nu zoeken we dus een thuis voor deze droom van een hond, waar ze nooit meer aan haar vervelende verleden hoeft te denken maar waar ze gewoon een gelukkige hond kan zijn. Iets voor jou?

3/06/2012

Sombra in Paradijs

Recentelijk ontvingen wij een email met onderstaande foto’s van de eigenaars van Sombra, nu Sol genaamd. Sol heeft in Scooby twee lange jaren moeten wachten tot hij zijn thuis heeft gevonden, maar nu is hij zo gelukkig als een hond kan zijn. En natuurlijk zijn eigenaars ook.

Hallo lieve mensen van Scooby,

Hoewel de winter een zeer moeilijke tijd zal zijn voor zowel jullie als de honden, willen we jullie graag een beetje opvrolijken door het sturen van enkele foto’s van onze zwarte schoonheid Sol (zijn naam in Scooby was Sombra), genietend van zijn eerste Nederlandse sneeuw.

In eerste instantie bleef hij naar de sneeuw kijken vanuit zijn warme mand bij het raam en wist hij niet wat hij van de sneeuw moest denken. Echter, toen hij eenmaal buiten kwam dacht hij dat het net als zand op het strand was, alleen een beetje kouder!
Hij vond het absoluut heerlijk en heeft een tijd lang rondgerend met zijn ‘galgobroer’ Paco, toen hij uitvond dat het vangen van sneeuwballen nog leuker is dan het vangen van tennisballen, want deze kun je eten!
Toen heb ik deze foto’s gemaakt; Sol toont zijn prachtige sneeuwbaard!

Daarnaast is er niet zoveel wat ik over hem kan vertellen, zonder mezelf keer op keer te herhalen over wat een mooie jongen hij is, hij is heel gehoorzaam, zeer kalm (Ja, echt waar! Ik weet dat hij nogal enthousiast was toen hij in Scooby verbleef, maar hij is een stuk rustiger nu. Hij geniet ervan in zijn mand te liggen en maakt graag lange wandelingen) en erg aanhankelijk.
Wanneer we nu naar hem kijken, denken we dat hij werkelijk gelukkig is nu hij zijn eigen familie heeft gevonden… We zijn gewoon zo blij hem hier te hebben!
Hopelijk staan er veel, veel meer wonders te wachten voor alle dieren die verblijven in Scooby!

Groeten uit een wit Nederland

Lonneke en Gerard
Paco en Sol





3/01/2012

Adele’s „Rolling in the deep“ is geschiedenis

Tegenwoordig heet het“ rolling in de wortels“!  Op een zonnige dag in februari werd er een trucklading wortels afgeleverd bij Scooby. De foto’s zijn NIET bewerkt, ze zijn echt en het was een feest voor de ogen, in fel oranje en blauw (trouwens de kleuren van de website!).
Dus, zoek je een manier om je haar meer volume te geven, probeer het eens. Zoals je kunt zien op de laatste foto werkt het echt ;-)