12/28/2014

Dit is Ebolita



Dit is Ebolita en ze heeft jullie hulp nodig. Ze werd in de steek gelaten toen ze nog maar een kleine pup was, en ze heeft schurft. Wij denken dat haar ziekte de reden was waarom ze in de steek gelaten is, of misschien waren ze haar gewoon wel zat. We hebben haar opgevangen toen ze door de straten zwierf, zoekend naar eten, hongerig, angstig, ziek en vooral heel bang. Wie is er in hemelsnaam in staat om zo’n hulpeloos wezentje in de steek te laten, wij begrijpen niet dat dit soort dingen nog steeds gebeurt. Gelukkig is Ebolita bij ons terecht gekomen en bij Scooby geven we haar alle zorg en behandeling die ze nodig heeft. Helaas, ondanks dat we haar al een aantal weken medicijnen geven, is de schurft nog niet verdwenen dus we moeten nog een paar testen doen om te zien wat er mis gaat. Wij laten haar niet in de steek en we zullen alle nodige testen doen om te zorgen dat ze zo snel mogelijk beter wordt en een familie vindt die haar kan laten zien wat een echt thuis betekent. Help je mee Ebolita beter te maken?






Een van onze dieren adopteren:  http://www.scoobymedina.org/nl/adoption/index.html













12/22/2014

Scooby, altijd daar om te helpen.


Anderhalve week na de komst van de uitgemergelde galgo familie met hun pupje in de Scooby residencia, zaten er wederom 4 galgos 
in de provinciale perrera van Valladolid. Dus, zoals voorheen, konden we ze daar niet laten zitten en zijn we ze uit die helse plek op gaan halen en ze zijn nu veilig in de residencia. Enkele hebben oranje en groene poten wat betekent dat ermee gejaagd is maar waarschijnlijk niet goed genoeg bevonden door hun galguero.
Dat komt op een totaal van 20 galgos in slechts enkele weken tijd die gespaard zijn voor een zekere dood, dankzij Scooby en uw donatie.
Alstublieft, hou ons op de weg daarheen...! Bedankt!

Cobi










12/20/2014

Redding: de weesveulens van Murcia


In Juni hebben we 39 paarden opgevangen in een extreme uitgehongerde staat van een stuk land in Murcia. Tussen deze 39 paarden zaten ook 3 veulens, weesjes en heel zwak. Grote kans dat hun moeders waren overleden van honger of ziekte en deze drie kleine bange en hongerige veulens zochten steun en troost bij elkaar. Toen ze bij ons in de opvang kwamen, waren ze zo zwak dat ze niet uit zichzelf op konden staan en waren ze dus ook niet in staat in de buurt van het voer en het water te komen. We waren ernstig bezorgd voor hun toekomst en het zag er echt niet goed uit maar nadat ze al zover waren gekomen konden we natuurlijk niet toestaan dat ze zouden sterven. We hebben ze apart gezet en zijn begonnen hen te behandelen met injecties met vitaminen en met een rijker voer gebaseerd op stro en alfalfa. Het kost ze heel veel moeite maar na 6 maanden beginnen we het resultaat te zien.
Ze hebben al de ellende waar ze tot nu toe mee te maken hebben gehad in hun korte leven niet verdiend en wij kunnen niet begrijpen hoe een mens zoiets vreselijks een zo nobel, onschuldig en hulpeloos wezen aan kan doen. Jullie kunnen de ontwikkeling zien aan de hand van de foto’s en zelf vaststellen dat die zieke en bange dieren die bij ons aankwamen, langzaam veranderen in drie prachtige en gelukkige veulens.