Wij brengen deze feestdagen niet door in een
knus, liefdevol thuis. Weer niet. Wij brengen onze tweede, derde en zelfs
vierde kerst hier door, in de asielen van Scooby. We snappen het gewoon niet!
We hebben zoveel vriendjes en vriendinnetjes zien komen en gaan. En zij liggen
allemaal tevreden onder een kerstboom ergens, bij een knisperend haardvuur en
krijgen allerlei lekkers. Maar ja, wij dus niet. Wij liggen op een oude deken
in een plastic mand op een betonnen vloer. En eenmaal per dag komt er iemand langs
om onze poep en plas op te ruimen en ons water en eten te geven. We zijn gek op
die persoon hoor; hij of zij is het hoogtepunt van onze dag, maar het is niet
hetzelfde.
Begrijp ons niet verkeerd, we zijn heel blij
voor onze vriendjes en dankbaar dat zij door een liefdevolle familie zijn
geadopteerd. Maar wij zouden dat zelf ook graag willen hebben. Dus uit de grond
van ons hart vragen wij u: Alstublieft, kom in de kerstsferen en adopteer ons!
Wij hebben er alles voor over, zelfs het dragen van deze gekke mutsen! Dus
alstublieft, alstublieft, ALSTUBLIEFT adopteert u ons? Heel veel dank…
