2/27/2018

HAPPEND NAAR LUCHT TIJDENS DE JAARLIJKSE CRISIS; HELP ONS DE GEREDDE GALGOS HELPEN




Lieve Scooby supporters



Ik dacht dat het een goed moment was jullie te laten weten hoe het met ons gaat, we zijn al halverwege het eerste kwartaal van 2018, de periode waarin het grootste aantal galgos in de opvang komt.



Normaal gesproken doen we bij Scooby ons uiterste best om dingen te veranderen en druk uit te oefenen op onze regionale politici om werk te maken van de verbetering in de omstandigheden van dieren.

We hebben meegedaan in de prachtige anti-jacht met galgos demonstraties in februari in 31 steden in Spanje. Dit is echt een stap vooruit. Desondanks verontschuldig ik me niet om wederom om fondsen te vragen om ons met de jaarlijkse crisis te helpen, de onophoudelijke instroom van galgos.

We zijn ons uiteindelijke doel, het welzijn dan dieren in Spanje, niet uit het oog verloren maar op dit moment is ons belangrijkste aandachtspunt de rekeningen voor voedsel en dierenarts-kosten voor het gigantische aantal galgos die in de opvang terecht komen.





Als je kunt helpen, doneer dan alsjeblieft. http://scoobymedina.org/nl/how_you_can_help.html  en misschien wil je wel onderdeel worden van onze Scooby maandelijkse club door een regelmatige donatie te doen zodat wij onze rekeningen kunnen betalen. We zouden erg dankbaar zijn voor een regelmatige bijdrage in onze voortdurende kosten.



Dit jaar is niet echt anders geweest vergeleken met vorige jaren wat aantallen betreft. De ongewenste  galgos blijven binnenstromen, het is onophoudelijk. We vullen de kennels en de omheiningen met galgos en bedenken dan dat we geen plek hebben voor nog meer, maar ze blijven binnen komen. Als de galgueros ze niet komen brengen dan zijn het de dorpelingen in het omringende gebied die aangeven dat ze loslopende galgos hebben gezien en dan gaan wij ze ophalen. Het Scooby team dat bij de opvang werkt zien vaak zwervende galgos dicht bij hun huis of op weg naar de opvang, en we proberen ze te vangen. Dat klinkt makkelijker dan het is want de arme galgos zijn vaak zo nerveus en schichtig dat het bijna onmogelijk is om direct dichtbij ze te komen. Dus dat betekent dat we regelmatig terugmoeten naar het gebied en naar ze uit moeten blijven kijken. Soms kunnen we ze pas oppakken als ze zijn aangereden door een auto op de wegen. Maar we laten geen enkele galgo gaan.

De grotere uitdaging komt wanneer we oproepen krijgen van verder weg, en dat gebeurt ook regelmatig, die ons smeken om de galgos in hun buurt te komen redden. Op een zaterdag in januari moest ik 350 mijl rijden om 40 galgos op te halen, omdat de dorpelingen bang waren dat ze anders in de zoutmijnen in de buurt terecht zouden komen.

Dit jaar komen de galgos ongeveer met een 35 stuks per week binnen. We zitten tot aan de nok toe vol. En dit betekent natuurlijk dat we geld nodig hebben, voor voedsel, benzine, dierenarts kosten en kisten zo dat we flexibeler zijn in het opvangen van de galgos op de drukste momenten, en op de momenten dat ze op de verpleegafdeling zijn na sterilisatie.

We hebben ook gehoord van de vreselijke ontdekking van een galgo graf in Tarancon, Castilla la Mancha. Dit soort vondsten zijn altijd om depressief van te worden, voor alle Spaanse opvangorganisaties, want hoe erg we ook ons best doen om zoveel mogelijk honden te redden, we worden altijd geconfronteerd met diegene die we helaas niet hebben kunnen bereiken en die vermoord zijn. Het enige troostpuntje in dit afschuwelijke verhaal is dat het op televisie is geweest en daardoor de daders te kijk heeft gezet.  Dichter bij huis, zijn we erin geslaagd de zwangere galga te redden die zich los kon maken uit een strop.  Iemand van het Scooby team vond haar ineen gezakt op straat en ondanks dat we haar pups niet konden redden, hebben we haar wel kunnen redden en ze herstelt goed.

Ik hoop dat in de loop van de volgende weken onze partner organisaties in Europa en de USA ons zullen helpen met het vinden van tehuizen voor de dit jaar geredde galgos en dat onze  vrijwillige dierenartsen ons willen helpen de galgos te steriliseren en de eerste medische zorg te verlenen. Ik kijk uit naar hun bezoek en ben er dankbaar voor. Maar, in de tussentijd hebben we dringend behoefte aan gelden om de periode tussen redden en een thuis vinden te overbruggen.

Als je kunt helpen, doneer dan via http://scoobymedina.org/nl/how_you_can_help.html. Of, als je in Spanje bent, naar onze Amazon wish list te gaan en daar een aantal practische items voor Scooby aan te schaffen.


 TF8&requiresSignIn=1



Je kunt ook onze maandelijke Scooby club volgen door een regelmatige donatie te doen die zorgt voor het betalen van onze rekeningen (zet op je betaling  “Scooby monthly” als referentie). We zouden erg dankbaar zijn als je een regelmatige gift zou kunnen doen voor onze terugkerende kosten. Dat geeft ons wat lucht en zekerheid.

Dank jullie wel

Fermin Perez



1/26/2018

Lieve vrienden van Scooby

 
Zondag 4 februari organiseren we weer een gezellige winterwandeling! Dit jaar zijn we weer welkom bij De Jutter in Zeewolde.
Vanaf 11.00 u zijn we welkom in het restaurant en om 11.30 u willen we gaan wandelen over het prachtige Erkemederstrand. Na de wandeling zijn we welkom om gezellig te lunchen.

De Scoobyshop is aanwezig na de wandeling.

Natuurlijk is iedereen weer welkom. Met of zonder honden van Scooby, of zelfs helemaal zonder hond. Tot 4 februari op de Erkemederweg 79 in Zeewolde!

Scooby Team Holland
Liebe Scooby-Freunde 
Am Sonntag, den 4. Februar, organisieren wir wieder eine gesellige WInterwanderung. Dieses Jahr heißt uns De Jutter in Zeewolde willkommen. Ab 11.00 seid ihr im Restaurant willkommen und um 11.30 werden wir zur Wanderung am wunderschönen Erkmederstrand aufbrechen.Nach der Wanderung können wir dann gemeinsam zu Mittag essen.
Bei der Rückkehr wir der Scooby-Shop eröffnet sein.
Natürlich ist jeder willkommen. Mit oder ohne Scooby-Hund, oder sogar ohne Hund.
Bis zum 4. Februar dann auf dem Erkemederweg 79 in Zeewolde.
Scooby-Team Holland


1/06/2018

Peluco - Ik ben er klaar voor!


Hallo iedereen! Ik wil aan iedereen laten weten dat ik er nu klaar voor ben – klaar voor adoptie. Ik ben klaar voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven, een thuis! In de zomer van 2016 leefde ik met mijn broertjes en zusjes in het woud, we probeerden te overleven. We vertrouwden geen mensen, we waren bang van hen. Maar op een of andere manier hebben ze ons gevangen en brachten ze ons naar de Scooby shelter. Hier leerde ik stilaan mensen te vertrouwen en nu denk ik zelfs dat ik mensen aardig vind! Na 1,5 jaar in de shelter heb ik genoeg gezien. Al mijn vriendjes gingen naar hun nieuwe thuis en andere vrienden kwamen erbij. Nu wil ik ook erg graag gaan, naar een thuis voor mezelf. Ik ben er klaar voor! Ben jij dat ook?

Bekijk mijn interactie met een vreemde hier, kijk hoeveel ik ben gegroeid!
http://www.youtube.com/watch?v=AT9EOJFelsY